ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ 
Μας έφεραν πρόσφατα ένα Ισπανικό εξώσφυρο δίκαννο το οποίο βεβαίως ούτε άνοιγε, ούτε έκλεινε, ούτε όπλιζε, γενικώς δεν έκανε τίποτε. Το μόνο ευχάριστο ότι οι κάννες του εκτός από 15 βουλιάγματα!! τα οποία τις κοσμούσαν, γενικά ήταν σε μια υποφερτή κατάσταση (προφανώς δεν είχαν αποθηκευτεί στο ίδιο μέρος με το υπόλοιπο όπλο). Είπαμε λοιπόν να δούμε αν αυτό το "πράγμα" που έμοιαζε με ρεμέντζο θα μπορούσε να επαναλειτουργήσει. 

Δεν ξέρω αν το κερδίσαμε, πάντως υπάρχει μια σαφής διαφορά του πριν με το μετά και βεβαίως το όπλο πλέον δουλεύει, είναι λειτουργικό, κάνει μπαμ, πυροβολεί, εκπυρσοκροτεί και άλλα τέτοια. 
Δύο σημειώσεις. Στα ξύλα δεν κάναμε καμία επέμβαση, διότι έτσι ήθελε ο ιδιοκτήτης του και δεύτερον ναι το ξέρω, δεν το κάναμε Holand 'η Perdy διότι δεν είχε υπάρξει ποτέ κάτι τέτοιο.




 

Άλλη μια πολυ απαιτητική επισκευή

Ένα όπλο μάρκας Carswell αγγλικό side lock με αυτόματους εξολκέις, το οποίο εμέις είχαμε προμηθέψει σε ένα φίλο και πελάτη πρίν απο κάτι χρόνια, παρουσίασε ευθείς εξαρχής ένα σπάνιο -σπανιότατο- για χειροποίητο εγγλέζικο όπλο πρόβλημα. Οι επικρουστήρες και ιδιαίτερα ο ένας χτυπούσε τα καψούλια παράκεντρα με αποτέλεσμα το όπλο να παρουσιάζει συχνότατες αφλογιστιές. Σε δίαφορες χρονικές περιόδους δοκιμάσαμε κάθε πιθανό τέχνασμα το οποίο πιθανότατα θα άμβλυνε το πρόβλημα (όπως ισχυρότερα ελατήρια, ειδικός σχηματισμός του προσώπου του επικρουστήρα κ.α) αλλα δυστυχώς χωρίς αποτέλεσμα. Άλλη λύση δυστυχώς δεν υπήρχε εκτός απο τη ριζική ανακατασκευή όλης της γεωμετρίας του συστήματος επίκρουσης. Έτσι λοιπόν το πρόσωπο της βάσης του όπλου "σκάφτηκε" και γεμίστηκε με μέταλλο και ξανα λιμαρίστηκε μέχρι να γίνει πάλι επίπεδο. Τον τόπο που συνεχίστηκε η διαδικασία της επισκευής τον βλεπετε στις ακόλουθες φωτογραφίες.

Όπως βλέπετε το πρόσωπο της μπάσκουλας έχει γεμίσει και έχει ξαναγίνει επίπεδη.

Κατασκευάστηκε το εργαλείο που βλέπετε στο πάνω μέρος της εικόνας απο απόλυτα ευθύ και ρεκτιφτιαρισμένο άξονα. Στο κέντρο βλέπετε το "ανάποδο φυσίγγι- πόντα" δίπλα σε ένα δοκιμαστικό φυσίγγι των οποίων την σκοπιμότητα βλέπετε στις επόμενες φωτογραφίες.

Το εργαλείο απο πάνω εφαρμόζει στο ένα του άκρο απόλυτα και σφηνωτά στην πίσω τρύπα του επικρουστήρα

Εδώ βλέπετε το ανάποδο φυσίγγι-πόντα στην θέση του μέσα στην θαλάμη.

Οι κάννες κλειδώνονται πάνω στην μπάσκουλα και με μία μπάρα απο το στόμιο με ένα σφυρί χτυπάμε το φυσίγγι - πόντα προς τα πίσω.

Εδώ βλέπετε τις πόντες στο πρόσωπο οι οποίες εξ ορισμού είναι εκέι που βρίσκονται τα κέντρα των καψουλιών.

Ένα δέυτερο εργαλέιο κατασκευάζεται για να γίνει δυνατό το τρύπημα της μπάσκουλας το οποίο είναι αδύνατο να γίνει με συμβατικό τσόκ του τρυπανιού ή της φρέζας λόγο του ιδιαίτερου σχήματος της μπάσκουλας (δεν υπάρχει χώρος).

Το τρύπημα της μπάσκουλας είναι δυνατόν να γίνει ΜΟΝΟ με την μέθοδο που είναι γνωστή στην μηχανουργική ώς πόντα-πόντα. Διότι μόνο έτσι μπορούν να συναντηθούν δύο σημεία στο χώρο που έχουν περίεργες και πολλαπλές γωνίες.

Βλέπετε την μπάσκουλα στην θέση τρυπήματος πρώτα με τον κεντραδόρο (αυτό που βλεπετε στην προπροηγουμενη φωτογραφία στην αριστερή μεριά του στελέχους)

Το τελικό τρύπιμα με το λεπτό τρυπάνι (2,6 mm)

Η στιγμή της αλήθειας... και η τελική ικανοποίηση, τα καψούλια πλέον χτυπηόνται στο κέντρο.

Απροσδόκητα Προβήματα απο ένα Robust

Μια παρόμοια περίπτωση όπως αυτή του άλλου άρθρου για τις χρωμιωμένες κάννες ( πάλι σε Robust) μας παρουσιάστηκε πρόσφατα Στις ακόλουθες φωτογραφίες βλέπετε την εικόνα της διαβρωμένης- κατεστραμμένης- δεξιάς κάννης. Η αιτία φυσικά και πάλι το σπασμένο χρώμιο. 

Κληθήκαμε να αλλάξουμε ΜΟΝΟ την μία κάνη (άτιμη κρίση που μας κατάντησες). Βγάζοντας όμως την παλία κάνη απο το monoblock μας περίμενε μια έκπληξη.Στα τριάντα τόσα και βάλε χρόνια που κάνουμε αυτή την δουλεία, είχαμε συναντήσει δύο εξωτερικές διαμέτρους στο πίσω μέρος της κάννης των Robust. Έναν τον παλιό τύπο με πολύ χοντρό τοίχωμα, χωρίς εξωτερικό σκαλάκι, ο οποίος τερμάτιζε σε μία εσωτερική πατούρα ΠΡΙΝ την εσωχή των εξωλκέων.Με άλλα λόγια η εποχή των εξωλκέων ήταν αποκλειστικά και μόνο προκατασκευασμένη στο πίσω μέρος του monoblock. Αυτά ηταν τα παλιά καλά Robust με την υπέγερση (προεξοχή) στο monoblock.Ο επόμενος τύπος είναι αυτός που έχουν όλα (έτσι νόμιζα τουλάχιστον τα επόμενης γεννεάς Robust) όπου δεν υπάρχει αυτή η υπεγερση στο ,monoblock και στο εξωτερικό προφίλ της κάννης είναιενιαίο όπως σε όλα τα άλλα όπλα. Βγάζοντας της δεξιας σωλήνα απο το monoblock βρεθήκαμε προ εκπλήξεως αντικρίζοντας μια πολύ μεγαλύτερη διάμετρο στο πίσω μέρος της κάννης απο αυτήν που έχουν αυτά τα δεύτερης γεννίας Robust όπως είπαμε πίο πρίν. Αυτό καθ αυτό δεν αποτελέι πρόβλημα, απλώς κανείς πρέπει να τορνίρει αυτό το πίσω μέρος σε μεγαλύτερη διάμετρο. Αυτό όμως που είναι πραγματικά σοβαρό πρόβλημα είναι το κόψιμο της εσωχής των εξωλκέων, το οποίο στην περίπτωση της μικρής διατομής λόγο πολυ λεπτού τοιχόματος (0.7 μμ) γίνεται με κοπίδι και λίμα ενώ στην περίπτωσή μας είναι (1,8 μμ) πράγμα που το κάνει αδύνατο να κοπέι με ακρίβεια με κοπίδι και λίμα. Η παρακάτω φωτογραφία βλέπετε την διαφορά στο πάχος του τοιχόματος της κάννης στο πίσω μέρος.

Φαίνεται οτι αυτός ο συγκεκριμένος τύπος όπλου ήταν μία σύντομη δοκιμαστική μεταβατική περίοδος μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης γεννιάς.

Ο μόνος λοιπόν τρόπος για να κοπέι αυτή η εσοχή (φωλία) του εξωλκέα ήταν να μπούν οι κάννες στην φρέζα. Τι απλούστερο θα ρώταγε κανείς. Αμ δε που είναι απλό. Χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουμε μια ειδική μέγκενη, στερεώμένη με όχι συμβατικό τρόπο στο τραπέζι της φρέζας και να γυρίσουμε όλη την κεφαλή ( ευτυχώς η bridgeport το επιτρέπει αυτό) για να καταφέρουμε (βλεπετε τις φωτογραφιές) να κάνουμε αυτό το μικρό κόψιμο.

Η εσοχή του εξωλκέα κόπηκε.

Το τελικό αποτέλεσμα και ο εξωλκέας στην θέση του.

Νομίσατε οτι τελειώσαμε? Όχι βέβαια!! Τώρα ήρθε η ώρα να κόψουμε την πατούρα της θαλάμης. Ο οδηγός του κοπτικού με το ανάλογο σχήμα μπαίνει σφηνωτά στην θαλάμη. Το κοπτικό εφαρμόζει επάνω του, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται απόλυτη ομοκεντρότητα και σιγά σιγά, πολύ σιγά κόβουμε την πατούρα της θαλάμης. Τέλος το βάθος της πατούρας (ζωτικά σημαντικό) επιβεβαιώνεται με ελεγκτήρα (plug gauge). 

Η κάννη είναι έτοιμη για φινίρισμα, βαφή, δοκιμή και χρήση.

Μία Browning Auto-5 και αυτή προερχόμενη απο νησί σε πολύ κακή κατάσταση,  μέσα και έξω τα μεταλλικά της μέρη.

Browning Μετά
 

Εντάξει στα σκαλίσματα σβήστηκαν λίγο αλλά όταν όλες οι μεταλλικές επιφάνειες είναι καλυμένες απο τόση ποσότητα σκουριάς, αυτό είναι απόλυτα αναμενόμενο.

Ένα άλλο όπλο απο νησί και πάλι, που έμεινε εγκαταλελειμμένο χωρίς να ανοιχτεί μέσα σε μια πλαστική θήκη για 13 χρόνια!

ΠΡΙΝ

META

Δίκαννο Shul πριν. Παρατημένο χρόνια μέσα σε πλαστική θήκη σε υπόγεια αποθήκη:

Δίκαννο Shul μετά:

Πολύ πρόσφατα μας έφεραν τα τρία αυτά όπλα που βλέπετε στις παρακάτω φωτογραφίες τα οποία είχαν παραμείνει για πολλά χρόνια σε υπόγεια παραθαλάσσια αποθήκη σε νησί. Τα δύο από τα τρία όπλα ήταν "παγωμένα" χωρίς να λειτουργεί τίποτα. 

* Σημειώση πως ο κάτοχος των όπλων μας ζήτησε να επισκευασθούν μόνο τα μεταλλικά μέρη.

Το BAIKAL πριν: 

Το BAIKAL μετά:

Το ROBUST 222 πριν:

Το ROBUST 222 μετά:

Η BROWNING 2000 πριν:

Η BROWNING 2000 μετά:

Η σκανδαλοθήκη της Browning (αφού ΉΔΗ την έχουμε βράσει με είδικα καθαριστικά για να μπορέσουμε να την λύσουμε) πριν:

Η σκανδαλοθήκη της Browning μετά: